bruciacchiare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

bruciacchiare

  1. brusatà (NOL), gremà (NOL)
Alter parolle

Sillabazzion

bru | ciac | chià | re

Parnonzia

IPA: /bruʧakˈkjare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 274, 215, 89. ISBN 978-88-6987-846-6.