afferrare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

afferrare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: havé (in lombard ocidental e alpin)/havégh (in lombard oriental)

Coniugazzion ►►► varda Come coniugà i verb regolar
  1. brancà (NOL), sciampà (NOL). (¿?)

Sillabazzion

af | fer | rà | re

Parnonzia

IPA: /affer'rare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment