rimpiangere

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

rimpiangere
→ Verb de la 2^ coniugazzion - iregolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. rimpiansger (NOL)

Sillabazzion

rim | piàn | ge | re

Parnonzia

IPA: /rimˈpjandʒere/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 358. ISBN 88-7955-083-7