abboccare
Italian[modifega]
Verb
- bocà (NOL) (verb transitiv)
- (• RAR) bocà (NOL) (verb intransitiv)
- (de tubi e comp.) combacià (NOL) (verb intranstiv)
- (• RAR) (de recipient) rasà (NOL) (verb transitiv)
Sillabazzion
- ab | boc | cà | re
Parnonzia
IPA: /abbok'kare/
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Riferiment
- Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 2. ISBN 88-7955-083-7.