Và al contegnud

asserire

De Wiktionary

Verb

asserire
→ Verb de la 3^ coniugazzion - incoativ - regolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. assicurà (NOL)
as | se | rì | re

sing: IPA: /asse'rire/

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 41. ISBN 88-7955-083-7