asserire

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

asserire
→ Verb de la 3^ coniugazzion - incoativ - regolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. assicurà (NOL)

Sillabazzion

as | se | rì | re

Parnonzia

sing: IPA: /asse'rire/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 41. ISBN 88-7955-083-7