dilagare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

dilagare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - intransitiv - ausiliari: essere

  1. spandes (NOL), spantegàss (NOL), fà on lagh (NOL), slargàss (NOL)
  2. (fig.) spantegàss (NOL)

Sillabazzion

di | la | gà | re

Parnonzia

IPA: /dila'gare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 295. ISBN 978-88-6987-846-6.
  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 149. ISBN 88-7955-083-7