folgorare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

folgorare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv e intransitiv - ausiliari: avere

  1. sberlusì (NOL)[1] (verb intransitiv)
  2. fulminà (NOL) (verb transitiv)
Note
  1. che el significa "lampegià" con lus forta in manera ecezzional

Sillabazzion

fol | go | rà | re

Parnonzia

IPA: /folgo'rare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 190. ISBN 88-7955-083-7