marciare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

marciare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. marcià (NOL)

Sillabazzion

mar | cià | re

Parnonzia

IPA: /ˈmart͡ʃare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment