rifiutare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

rifiutare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. refudà (NOL), scartà (NOL)

Sillabazzion

ri | fiu | tà | re

Parnonzia

IPA: /rifju'tare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment