targare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

targare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. targà (NOL)

Sillabazzion

tar | gà | re

Parnonzia

IPA: /tar'gare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 443. ISBN 88-7955-083-7