tutore
Italian[modifega]
Nom
tutore m (pl: tutori)
Sillabazzion
- tu | tó |re
Parnonzia
sing: IPA: /tu'tore/
pl: IPA: /tu'tori/
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Riferiment
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 2 pag. 222 (→ carasc)
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 428. ISBN 978-88-6987-846-6.