acciuffare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

acciuffare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: avere

  1. brancà (NOL)
  2. (• RAR) ciapà per el zuf (NOL)

Sillabazzion

ac | ciuf | fà | re

Parnonzia

IPA: /atʧufˈfare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 249. ISBN 978-88-6987-846-6.
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 556 (→ zuff)