finta
Lombard[modifega]
Agetiv
finta f (pl:finte) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda- dialet: MI-
- maschil ► fint
- fada aposta per imbrojà
- che la par vera ma l'è minga vera
- che l'esista minga
- che la se fà vedè bona ma l'è cativa

Variant
Singolar | Plural | Ortografia | Dialet |
---|---|---|---|
finta | fint | Milanesa classica | MI- |
? ► | ? ► | Scriver Lombard | - |
Sillabazzion
- fin | ta
- fin | ←t(e)
Parnonzia
sing: IPA: /'fĩ:ta/ (dialet: MI- )
pl: IPA: /'fĩ:t/ (dialet: MI- )
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Traduzzion
Lengov A - Z
Riferiment
a gh'è nò i riferiment; se te voeulet, tàcheghei
Italian[modifega]
Agetiv
finta f (pl:finte)
- maschil ► finto
Sillabazzion
- fìn | ta
Parnonzia
sing: IPA: /'finta/
pl: IPA: /'finte/
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 309. ISBN 978-88-6987-846-6.