grufolare
Italian[modifega]
Verb
grufolare
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - intransitiv - ausiliari: avere
- ruspà (NOL), mutignà (NOL), cercà cont el muson (NOL), fà cru cru (NOL)
Sillabazzion
- gru | fo | là | re
Parnonzia
IPA: /grufo'lare/
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 128. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-