jutà

De Wiktionary

Lombard[modifega]

Verb

jutà (un quaivun)
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: havé (in lombard ocidental e alpin)/havégh (in lombard oriental)

Coniugazzion ►►► varda Come coniugà i verb regolar
  1. fornì ajut (a 'n quaivun)
  2. favorì (quaivun)

Variant

Parolla Ortografia Dialet
jutà (1)
vutà (2)
ajutà (3)
Noeuva Ortografia Lombarda (1) MI-
(2) MI-
(3) MI-
iuttà (1)
vuttà (2a)
vutà (2b)
aiuttà (3)
Milanesa classica (1) MI-
(2) MI-
(3) MI-
? Scriver lombard -

Sillabazzion

ju | tà

Parnonzia

(1): IPA: /jyˈta/ (dialet MI- )
(2a): IPA: /vyˈta/ (dialet MI- )
(2b): IPA: /vy:ˈta/ (dialet MI- )
(3): IPA: /ajyˈta/ (dialet MI- )

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Traduzzion

Lengov A - Z

Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 105, 240, 6. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 539 (→ vutà) MI-(arc.)