meravilia

De Wiktionary

Lombard[modifega]

Nom

meravilia f (pl: meravilie) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-

  1. sentiment de amirazzion sentid d'un quaivun per un fad minga spetad

Variant

Singolar Plural Ortografia Dialet
meravilia (1)
meravija (2)
maravija (3)
maraveja (3)
meravilie (1)
meravije (2)
maravije (3)
maraveje (4)
Noeuva Ortografia Lombarda (1) MI-
(2) MI- Lagh-
(3)MI-
(4) MI-(arc.)
meravilia (1)
meraviglia (2)
maraviglia (3)
maraveja (4)
meravili (1)
meravigli (2)
maravigli (3)
maravej (4)
Milanesa classica (1) MI-
(2) MI-
(3) MI-
(4) MI-(arc.)
? ? Scriver Lombard -

Sillabazzion

me | ra | vì | lia
me | ra | vì | li(e)

Parnonzia

sing (1): IPA: /mera'vilja/ (dialet: MI- )
sing (2): IPA: /mera'viʎa/ (dialet: MI- Lagh-)
sing (3): IPA: /mara'viʎa/ (dialet: MI- )
sing (3): IPA: /mara'veja/ (dialet: MI-(arc.) )

pl (1): IPA: /mera'vili/ (dialet: MI- )
pl (2): IPA: /mera'viʎi/ (dialet: MI-  Lagh-)
pl (3): IPA: /mara'viʎi/ (dialet: MI- )
pl (3): IPA: /mara'vej/ (dialet: MI-(arc.) )

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela

Termen correlad

meravilià

Traduzzion

Lengov A - Z

Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 122. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 278. ISBN 88-7955-083-7 Lagh-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1841, Vol. 3 pag. 46 (→ maraveja, maraviglia) MI-(arc.)