spetà

De Wiktionary

Lombard[modifega]

Verb

spetà - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda- dialet: MI-
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv e intransitiv - ausiliari: havé (in lombard ocidental e alpin)/havégh (in lombard oriental)

Coniugazzion ►►► varda Come coniugà i verb regolar
  1. lassà che 'l temp el passi sperando -->(verb transitiv - ausiliari havé)
  2. vesser infra i competenze / dover (d'on quaivun) (verb intransitiv - ausiliari vesser)[1]
  3. vesser giusta de dàghel a vun per dirit[1]
Note
  1. 1,0 1,1 domà in MI- , perché l'è on italianismo

Variant

Parolla Ortografia Dialet
spettà (1)
specià (2)
pecià (3)
Noeuva Ortografia Lombarda (1) MI-
(2) MI-(arc.)
(3) MI-(arc.)
spettà (1)
speccià (2)
peccià (3)
Milanesa classica (1) MI-
(2) MI-(arc.)
(3) MI-(arc.)
speitar Scriver Lombard -

Sillabazzion

spe | tà

Parnonzia

IPA: /spe'ta/ (dialet: MI- )
IPA: /spe'tʃa/ (dialet: MI-(arc.) )
IPA: /pe'tʃa/ (dialet: MI-(arc.) )

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela

Sinonim

(definizzion 2) tocà, competer

Traduzzion

Lengov A - Z

Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 205, 300 (→ il dovuto). ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 266. MI-(arc.)