sbergnà
Lombard[modifega]
Verb
sbergnà - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda- dialet: MI-(arc.)
→ Verb de la 1^ coniugazzion - regolar - transitiv - ausiliari: havé (in lombard ocidental e alpin)/havégh (in lombard oriental)
- Coniugazzion ►►► varda Come coniugà i verb regolar
- fà di azzion per meter in ridicol (on quaivun) denanz de altra sgent per fà in manera che i ghe riden adree
- considerà on quaivun 'me cianfer
Variant
Parolla | Ortografia | Dialet |
---|---|---|
sbergnà | Milanesa classica | MI-(arc.) |
? ► | Scriver Lombard | - |
Sillabazzion
- sber | gnà
Parnonzia
IPA: /sber'ɲa/ (dialet: MI-(arc.) )
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Termen correlad
Sinonim
≃ rider adree,≃ fà la minee, ≃ toeu per el cul, ≃ zavajà, ≃ tavanà, ≃ toeu in sgir, ≃ gasgianà
Traduzzion
Lengov A - Z
|
Riferiment
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1840, Vol. 2 pag. 113 MI-(arc.)
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 182. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-