vanga
Lombard[modifega]
Nom
vanga f (pl: vanghe) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-
- atrezz per l'agricoltura doperad per smoeuver la terra fad su d'on manich de legn con in fond ona lama
Variant
Singolar | Plural | Ortografia | Dialet |
---|---|---|---|
vanga | vangh | Milanesa classica | (1) MI- |
? ► | ? ► | Scriver Lombard | - |
Sillabazzion
- vàn | ga
- vàn | ←gh(e)
Parnonzia
sing: IPA: /ˈvanɡa/ (dialet: MI- )
pl: IPA: /ˈvanɡ/ (dialet: MI- )
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Proverbi e moeud de dì
Termen correlad
vangà, vangada, vangador, vangadura, vanghet, vangheta
Traduzzion
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 231. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4, pag. 472 MI-(arc.)