accalappiare

De Wiktionary

Italian[modifega]

Verb

accalappiare

  1. (de can o animai compagn) ciapà col lazz (NOL)
  2. (de usei) rocolà (NOL)
  3. (fig.) imbrojà su (NOL), ingatià (NOL)

Sillabazzion

ac | ca | lap | pia | re

Parnonzia

IPA: /akkalapˈpjare/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela

Sinonim

(definizzion 2) irretire, uccellare
(definizzion 3) circuire

Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 101 (→ingattià) , 248 (→ accalappiare). ISBN 978-88-6987-846-6.
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 65 (→ roccolà); 1840 Vol. 2 , pag. 280 (→ imbrojà), pag. 308 (→ ingatià)