sguansgia

De Wiktionary

Lombard[modifega]

Nom

sguansgia f (pl:sguansge) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-

  1. dona che la fà sess inscambi de daner
  2. (est.) tosa che la fà facilment sess con tucc
  3. (fig.) tosa cont i tete grande
  4. vun di duu fianch carnos de la fazza, situad sota i oeugg e sora la boca[1]
Note

Variant

Singolar Plural Ortografia Dialet
sguangia (1)
sguansgia (2)
sguanza (3)
sguang(1)
sguansg (2)
sguanz (3)
Milanesa classica (1–3) MI-
? ? Scriver Lombard -

Sillabazzion

sguàn | sgia
sguàn | ←sg(e)

Parnonzia

sing (1): IPA: /ˈzgwãːd͡ʒa/ (dialet: MI- )
sing (2): IPA: /ˈzgwaŋʒa/ (dialet: MI-(arc.) )
sing (3): IPA: /ˈzgwãːza/ (dialet: MI-(scior) )

pl (1): IPA: /ˈzgwãːt͡ʃ/ (dialet: MI- )
pl (2): IPA: /ˈzgwaŋʃ/ (dialet: MI-(arc.) )
pl (3): IPA: /ˈzgwãːs/ (dialet: MI-(scior) )

Etimologia / Derivazzion

del lombard antigh "wangja".

Sinonim

(definizzion 1) putana, baltroca, slandra, sguanguana, pelanda, (pop.) tegnoeula
(definizzion 4) ganassa

Termen correlad

(definizzion 1) sgansger, sguansgion
(definizzion 2) sguansgeta

Traduzzion

Lengov A - Z

Riferiment

  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 196. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 214 MI-(arc.)