siringa

De Wiktionary

Lombard[modifega]

Nom

siringa f (pl: siringhe) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-

  1. arnes cilindrich a stantuf cont ona gugia a l'estremità doperad per inietà di medicinai o prelevà el sangu
  2. ( TECN) (cus.) tubo che la soa sezzion a l'estremità la gh'ha la forma che se voeul per la pasta che l'intraversa e 'l determina la soa forma intanta che la ven foeura

Variant

Singolar Plural Ortografia Dialet
siringa (1)
serenga (2)
siringhe (1)
serenghe (2)
Noeuva Ortografia Lombarda (1) MI-
(2) MI-(arc.)
siringa (1)
serenga (2)
siringh (1)
serengh (2)
Milanesa classica (1) MI-
(2) MI-(arc.)
? ? Scriver Lombard -

Sillabazzion

si | rìn | ga
si | rìn | ←gh(e)

Parnonzia

sing (1): IPA: /siˈriŋɡa/ (dialet: MI- )
sing (2): IPA: /seˈreŋɡa/ (dialet: MI-(arc.) )

pl (1): IPA: /siˈriŋɡ/ (dialet: MI- )
pl (2): IPA: /seˈreŋɡ/ (dialet: MI-(arc.) )

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Traduzzion

Lengov A - Z

Riferiment

  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 193 (→ serenga), 222 (→siringa) MI-(arc.)
  • Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 405. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-

Italian[modifega]

Nom

siringa f (pl: siringhe)

  1. siringa (NOL) /serenga (NOL)
  2. ( TECN) (cus.) siringa (NOL) /serenga (NOL)

Sillabazzion

si | rìn | ga

Parnonzia

sing: IPA: /siˈriŋɡa/

pl: IPA: /siˈriŋɡe/

Etimologia / Derivazzion

la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela


Riferiment

  • Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 193 (→ serenga), 222 (→siringa)
  • Ambrogio Maria Antonini (1996). Vocabolario Italiano Milanese. Libreria Milanese, pag. 407. ISBN 88-7955-083-7