solitaria
Italian[modifega]
Agetiv
solitaria m (pl: solitarie)
- maschil ► solitario
Sillabazzion
- so | li | tà | ria
Parnonzia
sing: IPA: /soli'tarja/
pl: IPA: /soli'tarje/
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeulet, tàcheghela
Sinonim
(definizzion 2) soliga, selvaggia
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). dizionario Milanese. Antonio Vallardi, 407. ISBN 978-88-6987-846-6.
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 319 (→ strada)