fata
Salta a la navigazzion
Và a cercà
Lombard[modifega]
Nom
fata f (pl:fate) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-
- (mit.) dona belissima, creadura mitologica, che la gh'hà di podè soranaturai doprad per fa del ben

Variant
Singolar | Plural | Ortografia | Dialet |
---|---|---|---|
fata | fat | Milanesa classica | MI- |
? ► | ? ► | Scriver lombard | - |
Sillabazzion
- fà | ta
Parnonzia
sing: IPA: /'fata/ (dialet: MI- )
pl: IPA: /'fat/ (dialet: MI- )
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeuret, tàcheghela
Traduzzion
- italian: fata "m"
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 68. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
Rohinga[modifega]
Nom
fata (pl: fata ókkol)
Sillabazzion
- fa | ta
Parnonzia
la gh'è nò la pronuncia; se te voeuret, tàcheghela
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeuret, tàcheghela
Riferiment
- a gh'inn nò i riferiment; se te voeulet, tàcheghei