fata
Salta a la navigazzion
Và a cercà
Lombard[modifega]
Nom
fata f (pl:fate) - scrivud con la Noeuva Ortografia Lombarda - dialet: MI-
- (mit.) dona belissima, creadura mitologica, che la gh'hà di podè soranaturai doprad per fa del ben

Variant
Singolar | Plural | Ortografia | Dialet |
---|---|---|---|
fata (1) fada (2-3-4) |
fate (1) fade (2-3-4) |
Noeuva Ortografia Lombarda | (1) MI- (2) MI-(p.) (3) BG+ (4) BS+ |
fata (1) fada (2) |
fat (1) fad (2) |
Milanesa classica | (1) MI- (2) MI-(p.) |
? ► | ? ► | Scriver Lombard | - |
Sillabazzion
- fà | ta
- fà | ←t(e)
Parnonzia
sing (1): IPA: /'fata/ (dialet: MI- )
sing (2-3): IPA: /'fada/ (dialet: MI-(p.),BG+)
sing (4): IPA: /'fadɒ/ (dialet: BS+ )
pl (1-2): IPA: /'fat/ (dialet: MI-,MI-(p.))
pl (3-4): IPA: /'fade/ (dialet: BG+,BS+)
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeuret, tàcheghela
Traduzzion
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 68. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
- Dizionario Bergamasco-Italiano di Stefano Zappettini. BG+
- Dizionario Bresciano-Italiano di Giovan Battista Melchiori. BS+
[modifega]
Rohinga[modifega]
Nom
fata (pl: fata ókkol)
Sillabazzion
- fa | ta
Parnonzia
la gh'è nò la pronuncia; se te voeuret, tàcheghela
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeuret, tàcheghela
Riferiment
a gh'è nò i riferiment; se te voeulet, tàcheghei